хармонѝрам, -аш, несв., непрех. Съответствам, подхождам, отговарям на нещо. Той беше принуден да внимава на всяко свое слово и действие, щото да хармонират с ролята, която си даваше. Вазов. В тоя момент лицето му беше бледо и зле хармонираше с чистата бяла покривка и възглавницата, която бе свил под главата си. Ив. Мартинов. Правоъгълните стъкла на прозорците са кристални, дебели, по тях има пердета с махагонен цвят, за да хармонират с облицовката. П. Спасов.
|