нѝзост, -ттà, мн. -и, ж. 1. Само ед. Качество на низък човек; подлост, безчестие. Какво се захласна? Да не мислиш как да ме наковладиш пред баща си? ‒ Подозрението му в низост ме жегна до болка в сърцето. Ст. Чилингиров. 2. Долна, подла, низка постъпка. Само вие сте способен на подобни низост... От Малчева той вземал пари, докато тя била здрава... Щом я уволнили и останала без средства, той я напуснал! Йовков. Това са низости! ‒ изкрещя Огнянов, като погледна и двамата. Вазов.
|