добровòлец, мн. -лци, м. Воен. Лице, което доброволно постъпва в редовете на войската, за да участва във воденето на война. Те очакваха сега часа, когато Сърбия ще обяви война, за да идат като доброволци. Вазов. Постъпвам доброволец. Записвам се доброволец. || Разш. Лице, което доброволно се заема с изпълнението на някоя трудна работа. Той е вечният доброволец за всяка опасна служба. Йовков.
|