допя̀вам, -аш, несв.; допèя, -èеш, мин. св. допя̀х, прич. мин. св. деят. допя̀л, -а, -о, мн. допèли, прич. мин. страд. допя̀н, -а, -о, мн. допèни и допя̀т, -а, -о, мн. допèти, св., прех. Изпявам и това, което е останало да се пее; изпявам докрай. Игумен Натанаил... допяваше тропара си. Вазов. допявам се, допея се страд.
|