извехтя̀вам, -аш, несв.; извехтèя, -èеш, мин. св. извехтя̀х, прич. мин. св. деят. извехтя̀л, -а, -о, мн. извехтèли, св., непрех. Ставам постепенно вехт. Дрехите ми съвсем извехтяха.