из-. Глаголна представка за означаване: 1. Насочване на глаголното действие вън от някаква среда (нагоре, напред и др.), напр. избликвам, измъквам, избутвам, излитам. 2. Извършване на действието изцяло или до край, напр. изтребвам, измесвам, издоявам. 3. Неочаквано започване, извършване на краткотрайно действие, напр. извиквам, изкрещявам, излайвам. 4. Изчерпване на сборно действие с много обекти или много подлози: а) за изразяване на действие, извършено от много лица, напр. измираме, изналягаме; б) за изразяване действие, отправено към много обекти, напр. избесвам, избивам, изранявам. 5. Постигане на нещо, последица на нещо, напр. изнамирам, измислям.
|