напакостя̀вам, -аш, несв.; напакостя̀, -ѝш, мин. св. -ѝх, св., непрех. Направям, сторвам пакост, злина на някого. Нека видят, че момчето ѝ е добро и хрисимо и че никому в селото не е напакостявало до сега. Г. Караславов.