надарèн, -а, -о. 1. Прич. мин. страд. от надаря. 2. Като прил. ‒ а) Който е получил някакъв дар. Гостите ви отиваха богато надарени, с препълнени кошници и чанти. Д. Калфов. б) Който притежава някакви способности, дарби; даровит. Надарен човек.