простòрен, -рна, -рно, мн. -рни, прил. Който заема голямо пространство, който се простира на широко пространство; обширен. Равнината беше просторна и гола. На запад тя се съединяваше с нивите. Ем. Станев. Едната от стаите беше почти празна, просторна и светла: стаята за гости. К. Константинов. Над Охрид лазурът е / толкоз просторен и син. Вапцаров.
|