преоблѝчам, -аш, несв.; преоблекà, преоблечèш, мин. св. преобля̀кох, преоблèче, пов. преоблечѝ, прич. мин. св. деят. преобля̀къл, -кла, -кло, мн. преоблèкли, св., прех. Сменям облеклото или част от облеклото на някого, обличам с друга дреха. Децата с нови дрехи преоблече, / приспа ги и при тях заспа сама. Н. Ракитин. Че тая ризка, дето е на него сега, е съвсем нова и чиста — обясни майка ми. — Преди половин час го преобличах. Орлин Василев. преобличам се, преоблека се възвр. и страд. Кажи на Пейчо да се върне вкъщи да се преоблече, че е потен. К. Петканов. Да ти дам дрехи, Матьо! Кой знае откога не си се преобличал! — Не трябва, майко. Преобличам се редовно, всяка седмица. Дим. Талев.
|