пръ̀чица ж. Умал. от пръчка. Един ученик стоеше до картата и държеше издялана бяла пръчица, която му служеше за показалка. Й. Йовков. Канарчето пъргаво подскачаше по две пръчици, които бяха проврени през клетката. Д. Талев. Минаха покрай брега на Марица, напоиха конете си, отсякоха си тънки върбови пръчици. К. Петканов.
|